برای این کودکان مهم است که بخواهند مانند خواهر و برادر یا دوستان خود با آنها رفتار شود و احساس کنند که صرع مانعی برای آنها نیست. اگر یک بار دچار تشنج شده اید به این معنی نیست که صرع دارید. به برخی از سگها آموزش داده میشود که در کنار فردی که در حال تشنج است دراز بکشند تا او را از آسیب دیدن محافظت کنند. سیستم های پیام رسان در مغز هر عملکردی را در بدن انسان کنترل می کنند. تحقیقات صرع برای ارائهی درمان های پزشکی جدید برای افزایش تعداد افرادی که میتوانند حملات را به طور کامل کنترل کنند و برای کاهش عوارض جانبی درمانها، ادامه دارد. بیماران نباید بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را متوقف کنند. چنانچه داروی ضدصرع مناسب برای کودک تجویز شود، حملات تشنج اکثر کودکان متوقف میشود. از شخصی که در حال تشنج است جلوگیری نکنید یا سعی نکنید حرکات او را متوقف کنید.

EpiBiosS4Rx: این گروه تحقیقاتی به دنبال روشهایی برای جلوگیری از صرع با استفاده از مطالعات حیوانی و انسانی است که شامل آسیب تروماتیک مغز و صرع پس از سانحه متخصص مغز و اعصاب میشوند. در این تشنج کودک هوشیاری خود را از دست میدهد و پس از تشنج اتفاقات را به یاد نمیآورد. اگر کودک دچار تشنج در اثر تب شود، بلافاصله پس از نخستین تشنج باید به مرکز درمانی رسانده شود، حتی اگر چند ثانیه طول کشیده باشد. سایر اقدامات احتیاطی در طول فعالیت هایی نظیر رانندگی، مراقبت از کودکان و مشارکت در ورزش باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرند، زیرا فعالیت تشنجی ممکن است توانایی فرد را در عملکرد ایمن در طول فعالیت های معین به خطر اندازد. اگرچه بیشتر افراد مبتلا به صرع یک طول عمر طبیعی دارند و به ندرت دچار صدمات ناشی از حملات میشوند، اما برخی از بیماران، به ویژه کسانی که دچار حملات تونیک -کلونیک هستند، ممکن است نیاز به اتخاذ اقدامات احتیاطی خاصی نظیر استفاده از کلاه ایمنی برای محافظت از سر هنگام افتادن یا اجتناب از شنا کردن یا دوش گرفتن بدون حضور فردی برای مداخله (جلوگیری از غرق شدن) در صورت بروز حمله داشته باشند. تصاویر اسکنهای CT یا MRI مفید هستند، زیرا به پزشک کمک میکنند تا علل خاص حملات نظیر تومورها یا لختههای خونی را تشخیص دهد یا ممکن است دلایل دیگری را که مسئول حملات هستند نشان دهند.

این جراحی شامل برداشتن ناحیهی کوچکی از بافت مغز است که مسئول فعالیت تشنجی است. این کار تنها وقتی یک گزینه مناسب است که مشخص شود تشنج از یک منطقه کوچکی از مغز اغاز شده است (این به این معنی آن است که تنها ممکن است برای اقلیتی از افراد مبتلا به صرع این درمان مفید باشد). گاهی اوقات شناسایی تأثیرات هورمونی بر الگوهای تشنج احتمال دارد به درک بهتر گزینه های درمانی برای کنترل آن منجر شود. این سیستم عملکرد مغز را کنترل می کند و در صورت اختلال می تواند علائمی مشابه علائم فوق در فرد ایجاد شود. بیمار را به پهلو بچرخانید و چیزی نرم در زیر سر بیمار قرار دهید تا به تنفس کمک کند. عینک و کراوات یا هر چیزی که ممکن است تنفس را از گردن دور کند، بردارید. در این مرحله اندامها دچار لرزش و تکانهای شدید میشود، تنفس بیمار تند شده و درون دهانش بزاق جمع میشود و خر میکند. اینها بیمارانی هستند که آسیبهای شدید مغزی دارند (مانند بیماران عقبمانده ی ذهنی یا افراد دچار ناهنجاریهای شدید مغزی مادرزادی).

اکثر بیماران مبتلا به صرع پایدار به درمان بیمارستانی و/یا مشاهده در بیمارستان نیاز دارند. حملات طولانی مدت (پنج دقیقه یا بیشتر) را میتوان صرع پایدار نامید. اغلب اوقات، صرع پایدار با داروهای داخل وریدی و اکسیژن مکمل درمان میشود. این بیماری اورژانسی است و برای جلوگیری از کمبود اکسیژن و سایر مشکلات تهدید کننده زندگی نیاز به درمان اورژانسی دارد. جلوگیری از هرگونه صدمهی بیشتر با برداشتن هر چیزی سخت یا تیز از کنار بیمار. زمان حمله را اندازهگیری کنید؛ اگر پنج دقیقه یا بیشتر طول کشید، با اورژانس (۱۱۵) تماس بگیرید. اکثر جراحی­های باز صرع ۳ تا ۴ ساعت طول می­کشد. هنگامیکه بیمار به هوش آمد، اطمینان بخش و مفید باشید و تا زمانی که کاملاً هوشیار شود، در کنار او بمانید. مرکز تحقیقات SUDEP: این طرح به دنبال درک مرگ ناگهانی بدون علت در صرع است. تشنج غایب (Absence seizure): این وضعیت با بروز ناگهانی دوره های کوتاه مدت و مکرر کاهش هوشیاری بدون از دست دادن کنترل وضعیتی تظاهر پیدا می کند. حتی افرادی که حملات کنترل نشده ای دارند میتوانند شیوه زندگی خود را تغییر دهند تا بتوانند سبک زندگی معقولی داشته باشند. در برخی از بیماران که حملات منطقهای یا پیچیده منطقهای دارند و به درمان پزشکی پاسخ نمیدهند، جراحی مغز ممکن است یک درمان جایگزین باشد.